Według starej legendy żył niegdyś biedny pasterz, któremu stado wołów ukradli bracia, tułał się więc jak żebrak po świecie. W czasie tej tułaczki widział, jak wszędzie rolnicy musieli ciężko pracować, by zdobyć pożywienie dla siebie i swej rodziny. Myślał więc, jak by im przyjść z pomocą. Wreszcie udało mu się zrobić pierwszy pług i zaprzęgnąć do niego woły. Na nie przeniósł ciężką pracę, uwalniając ludzi od odwiecznej udręki. W nagrodę za to, że ludziom pomógł, Zeus umieścił prostego pasterza wołów na niebie. Przedstawia go gwiazdozbiór Wolarza.
    Gwiazdozbiór Wolarza odnajdziemy na wiosennym i letnim niebie pomiędzy Herkulesem a Panną. Ma kształt arabskiej dwójki, zaczynającej się przy Koronie Północnej. Pośrodku jej dolnego łuku znajduje się pomarańczowy Arktur, który wraz z Wegą są najjaśniejszymi gwiazdami nieba północnego. Ze względu na swą pomarańczową barwę Arktur rzuca się w oczy, a w porównaniu ze Słońcem jest prawie olbrzymem: ma objętość dziesięć tysięcy razy większą od Słońca. Jest oddalony od nas o trzydzieści pięć lat świetlnych. Jego ruch własny na niebie jest bardzo duży, w ciągu ośmiuset lat przesunął się bowiem aż o średnicę Księżyca. Był pierwszą gwiazdą, której ruch własny odkrył Halley w 1717 roku. Odkrycie to było bardzo ważne, ponieważ po raz pierwszy stwierdzono, iż gwiazdy się poruszają, a nie są stałymi, jak dziś jeszcze możemy przeczytać w niektórych książkach.
  Gwiazda e Boo (zwana Izar) uważana jest za najpiękniejszą gwiazdę podwójną nieba. Dlatego często zwie się ją też Pulcherrima (łac.: Najpiękniejsza). Jej jaśniejszy składnik żółty ma w odległości trzech sekund kątowych słabszego towarzysza o barwie niebieskiej. Rozróżniamy je już niewielką lunetą. Z widma wnioskujemy, że żółty składnik sam jest gwiazdą podwójną, a zatem Pulcherrima jest gwiazdą potrójną.
    W północnej części Wolarza leży punkt (radiant), z którego 3 stycznia wylatują meteoroidy, zwane Bootidami. Niekiedy jednak dla tego roju meteoroidów używa się nazwy Quadrantidy (Kwadrantydy). Kiedyś bowiem z gwiazd znajdujących się w tym miejscu nieba utworzono gwiazdozbiór „Tylny Kwadrant", który na współczesnych mapach już nie istnieje.